با توجه به اين كه در حال حاضر هيچ روش توليد توليد مستقيم و مقرون به صرفه اي براي توليد استونيتريل وجود ندارد(استونيتريل به عنوان محصول جانبي از واكنش سنتز اكريلونيتريل جداسازي مي شود) و نيز همراه بودن اين محصول با سيانيد هيدروژن كه كارايي روش هاي فعلي را به طور جدي محدود مي سازد، طراحي واكنش و ساخت كاتاليزوري كه با استفاده از آن ها بتوان با تكيه بر مواد اوليه ي ساخت داخل، هزينه توليد را پايين آورد و مشكلات گريبانگير در حال حاضر را برطرف نمود، در دستور كار قرار گرفت. در اين واكنش با استفاده از گاز آمونياك و اتانول به عنوان ماده اوليه در دسترس داخلي و عبور آن ها از روي كاتاليزور طراحي شده، واكنش آميناسيون اتانول به منظور توليد استونيتريل انجام شد. محصولات بدست آمده علاوه بر استونيتريل حاوي محصولات جانبي ارزشمندي بود كه به راحتي قابل جداسازي مي باشند و سيانيد هيدروژن از ليست محصولات كاملا حذف شد. كاتاليزور مورد استفاده نيز از وارد كردن يون هاي نيكل و كبالت در بستر آلومينا با استفاده از روش سل ژل تهيه شد و از خلا به عنوان عامل ويژه براي كاهش دماي تكليس و حفظ سايت هاي سطحي كه در دماي بالا از بين ميروند، استفاده شد.

‏به منظور ساخت بالابرنده هاي عدد اكتان بر پايه افزودني بدون فلز(اكسيژنه) متانول همواره مشكلي كه وجود داشته، مبحث افزايش بيش از حد فشار بخار مخلوط نهابي بوده ‏است .بدين منظور مخلوط مجاز از متانول با بنزين پايه ساخته شد و اثرات آنها بر روي شاخص هاي پالايشگاهي بنزين ارزيابي و بررسي گرديد. حال با استفاده ‏از تركيباتي مانند اتيل استات، اتانول ،ايزوپروپانول، ايزوبوتانول،كه اين تركيبات علاوه بر كاهش فشار بخار مخلوط نهايي ، در بهبود ديگر خواص بنزين خصوصا عدد اكتان نيز موثر بوده ، فرمولاسيون هاي مورد نظر ساخته شد. در بخش ديگري از كار اثرات تركيب متوكسي بنزن، با عدد اكتان بالا به منظور افزودن به بنزين بررسي شد. نتايج حاصل از تست هاي عدد اكتان و فشار بخار نشان داد كه عدد اكتان افزايش قابل ‏توجهي داشته و فشار بخار نيز كاهش چشم گيري شاهد بود،كه هر دو نتيجه مطلوب كار است.